مردم از نظر دعا کردن بر چند گروهند؟ 
مردم از نظر دعا کردن بر سه گروهند:
1. گروهى اعتقاد به دعا ندارند و دعا نمودن را عملى لغو و بیهوده مى پندارند.
2. افرادى اعتقاد به دعا دارند، ولى هنگام برخورد با مشکلات و سختى ها دعا مى کنند؛ مثلا وقتى ککه دانستند گرفتار بیمارى صعب العلاج و یا لاعلاج شدند، درست نیاز به سوى قادر على الا طلاق بر مى دارند و وقتى نجات و رهایى یافتند دیگر با خدا سر و کارى ندارند، چنان که در قرآن مجید آمده :
و اذا رکبوا فى الفلک دعوا الله مخلصین له الدین فلما نجیهم اللى البر اذا هم یشرکون . (1)
زمانى که در کشتى مى نشینند، خدا را با اخلاص مى خوانند، ولى وقتى نجات یافتند و به ساحل نجات رسیدند، باز به حالت شرک بر مى گردند.
و یا در آیه دیگر مى خوانیم :
و اذا مس الاءنسان الضر دعانا لجنبه اءو قاعدا او قائما فلما کشفنا عنه ضره مر کان لم یدعنا الى ضر مسه زین للمسرفین ما کانوا یعملون . (2)
وقتى که به انسان آسیبى مى رسد، از هر جهت ما را مى خواند (خوابیده و نشسته و ایستاده ) اما زمانى که آسیب و ناراحتى را از وى بر طرف کردیم ، مى رود، مثل آنکه اصلا درباره ى گرفتارى اش با ما تماس نگرفته است .
3. افرادى که پیوسته در دعا هستند و دعا را اسلحه خود در مبارزه با طاغوت و برقرارى قسط و عدالت مى دانند و به دعا عشق مى ورزند، شایسته ستایشند و خداوند متعال هم به آنها وعده ى استجابت دعا داده است ، آن جایى که مى فرماید:
اءدعونى اءستجب لکم . (3)دعا کنید، تا مستجاب کنم.
×××××××
پاورقی:1- سوره ى عنکبوت ، آیه ى 65 .
2- سوره ى یونس ، آیه ى 12 .
3- سوره ى غافر، آیه ى 60.
