دعاى خیر
شـیـخ جـلیـل محمد بن یعقوب کلینى از نوفلى نقل کرده که على بن الحسین ، امام سجاد (علیه السلام ) فـرمود: حضرت رسول (صلى الله علیه و اله ) در بیابان به شتربانى گذشتند و مـقدارى شیر از او تقاضا کردند. در پاسخ گفت آن چه در سینه شتران است اختصاص به صبحانه اهل قبیله دارد و آنچه در ظرف دوشیده ام شامگاه از آن استفاده مى کنند. پیامبر اکرم (ص ) دعـا کـردنـد خـداونـدا! مـال و فرزندان این مرد را زیاد کن .
از او گذشته در راه به سـاربـان دیـگرى برخوردند. از او هم خواست مقدارى شیر بدهد. ساربان سینه شتران را دوشیده ، محتوى ظرفهاى خود را در میان ظرفهاى پیغمبر (صلى الله علیه و اله ) ریخت و یک گوسفند نیز اضافه بر شیر تقدیم نموده ، عرض کرد فعلا همین مقدار شیر پیش من بـود چـنـانـچه اجازه دهید بیش از این تهیه و تقدیم کنم . پیغمبر (صلى الله علیه و اله ) دسـت خـویـش را بـلند کرده و گفتند: خداوندا! به اندازه کفایت به این ساربان عنایت کن .
همراهان عرض کردند: یا رسول خدا، آنکه درخواست شما را رد مى کند برایش دعایى کردى کـه ما همه آن دعا را دوست داریم ولى براى کسى که حاجت شما را برآورد از خداوند چیزى خواستید که ما دوست نداریم .
فـرمودند: ما قل و کفى خیر مما کثر و الهى . مقدار کمى که کافى باشد در زندگى بهتر از ثـروت زیـادى اسـت کـه انسان را به خود مشغول کند. و فرمود: اللهم ارزق محمدا و آل مـحـمـد الکـفاف . خدایا! به محمد و ال او به مقدار کفایت لطف فرما(1) .
××××××××
پاورقی:1- سجاده عشق(داستانهاى برگزیده از صحیفه سجادیه )