حادثه کربلا و پیامبران الهی
خداوند شهادت را خبر مى دهد
بزرگ بنى سلیم از مشایخ خود نقل کرده است که سالى به جنگ ساکنان روم رفتیم و بر ایشان غالب شدیم پس به یکى از کلیساهاى آن جا رفتیم و دیدیم این بیت بر دیوار آن نوشته است :
اتر جوا امه قتلت حسینا ×××× شفاعه جده یوم الحساب
آیا گروهى که امام حسین علیه السلام را کشتند، به شفاعت جدش رسول خدا صلى الله علیه وآله در روز جزا امید دارند !
پس از آنها پرسیدم چه وقت این را در جا نوشته اند ؟گفتند: سیصد سال پیش از بعثت پیامبر شما.
در کتاب یاقوت از عبدالله بن صفار روایت شده که سالى با نصارا جنگ کردیم و بسیارى از ایشان را اسیر نمودیم در میان اسیران پیرى دانا بود او را اکرام نمودیم آن پیر براى ما حکایت کرد که سیصد سال پیش از مبعوث شدن محمد عربى صلى الله علیه وآله ، گروه نصارا در بلاد روم گودالى کندند، ناگاه سنگى پیدا شد به زبان فرزندان حضرت شیث که در آن نوشته شده بود:
اترجوا عصبة قتلت حسینا ××× شفاعة جده یوم الحساب
شیخ جعفر ابن نما در مثیر الاحزان به سند خود از سلیمان اعمش روایت کرده است : سالى در ایام موسم حج مشغول طواف کعبه بودم ناگاه مردى را دیدم که مى گوید: خداوندا مر ا بیامرز، اگر چه مى دانم که مرا نمى آمرزى پس از سبب ناامیدى آن مرد پرسیدم گفت : من یکى از آن چهل نفر هستم که موکل به سر مبارک جناب امام حسین علیه السلام بودند، هنگامى که آن سر مبارک را براى یزید پلید به شام بردند، چون از کربلا بیرون رفتیم منزل اول دیر نصارا بود در آن جا فرود آمدیم و سر مبارک آن حضرت را بر نیزه بلندى نصب کردیم و به خوردن مشغول شدمیم ناگاه دیدم که دستى از دیوار پیدا شد و با قلم آهنى سطرى با خون به دیوار نوشت :
اترجوا امة قتلت حسیناز ××× شفاعة جده یوم السحاب
پس ما بسیار ترسیدیم یکى از رفیقان ما برخاست که آن دست را بگیرد، اما دست غایب شد .( 1)
آدم ابوالبشر با احترام به حضرت محمد صلى الله علیه وآله واهل بیتش نجات یافت
(فتلقى آدم من ربه کلمات فتاب علیه انه هو التواب الرحیم ). (2)
آدم از پروردگار خویش کلمایت را بیاموخت که سبب پذیرفتن توبه او شد براى این که خداى مهربان توبه پذیر است .
از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله درباره کلماتى که بر آدم علیه السلام القا شد و موجب پذیرش توبه اش گردید، سوال شد حضرت فرمود:
ساله بحق محمد و على و فاطمه و حسن و حسین فتاب علیه و غفرله .
آدم خدا را به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسین علیهم الصلاة و السلام خواند، پس خدا توبه او را پذیرفت و گناهى که از او سر زده بود بخشود.( 3)
روزى که به چنگ مرگ افتد بدنم ××× در کنج لحد اجل نماید وطنم
از بهر شهادتین من بنویسید ××× الله محمد و على بر کفنم
×××××××
پاورقی:1- محن الابرار، ص 38، اربلى در کشف الغمه ، ج 2، ص 237 این شعر ار نقل کرده است .چهره درخشان حسین بن على علیه السلام : على ربانى خلخالى
2- سوره بقره ، آیه 35.
3- ینابیع المودة ، باب 24، ص 95، حقاق الحق ، ج 9، ص 102، فضائل الخمسه ، ج 1، ص 170، الغدیر ج 7، ص 235، و فضائل الخمسه ، ج 1، ص 170، اثبات الوصیة ، چاپ قدیم ، ص 7.- چهره درخشان حسین بن على علیه السلام : على ربانى خلخالى