عصمت امام
بدان منشاء همه گناهان چهار چیز است که پنجمى ندارد.
و این چهار چیز از امام منتفى است . پس امام معصوم مى باشد.
و آن ها عبارتند از:
1 - حرص : امام حریص بر دنیا و ما فیها نیست ، زیرا دنیا زیر نگین انگشتر اوست . او خزانه دار و صاحب اختیار مسلمین مى باشد. پس بر چه چیزى حرص ورزد.
2 - حسد: امام حسود نیز نباشد، زیرا انسان نسبت به برتر از خود حسد مى ورزد. در حالى که امام افضل همه مردم مى باشد. و مافوق نسبت به مادون چگونه حسد برد.
3 - غضب : امام نسبت به هیچیک از امور دنیوى غضبناک نگردد، مگر اینکه غضب او براى خداوند باشد. زیرا خداوند اقامه حدود و اجراء احکام را بر او واجب کرده ، بطورى که ملامت و محبت کسى او را از این کار باز ندارد.
4 - شهوت : امام از هواى نفس پیروى نکند و لذات دنیا را بر آخرت ترجیح ندهد، زیرا خداوند آخرت را محبوب امام ساخته ، همانگونه که دنیا را براى ما محبوب نموده ، یعنى اگر حب دنیا در دل ما جاى گرفته ، در دل امام حب آخرت قرار دارد.
پس امام به آخرت مى نگرد و اشتیاق دارد، و ما به دنیا مى نگریم و سرگرم هستیم . آیا تو هرگز کسى را دیده اى که به خاطر صورت زشتى از سیمائى زیبا بگذرد؟ و طعام لذیدى را به خاطر خوراک تلخى ترک کند؟ و جامه نرمى را به واسطه لباس خشنى دور اندازد؟ و نعمت جاوید پایدار را براى لذت موقت زود گذر از دست بدهد؟ بنابراین امام انگیزه گناه ندارد(1).
********
پاورقی:1- خصال ج 1/ باب 4/ ص 36.
