بانگ رحیل
ماهیت حلال و حرام
خداوند سبحان به انسان مى فرماید:
یَابْنَ آدَمَ!
1. إِنَّ الْحَلالَ لَیْسَ یَأْتیکَ إِلاّ قَطْرَةً قَطْرَةً.
2. وَ الْحَرَامُ یَأتیکَ کَالسَّیْلِ!
2. فَمَنْ صَفا عَیْشُهُ، صَفَادینُهُ.
اى فرزندآدم!
1. همانا «حلال» به سویت نمى آید، مگر قطره قطره.
2. و [امّا] «حرام» چونان سیل، به سویت مى آید!
3. پس [به یقین بدان:] کسى که [حیات خویش را بر حلال و پارسایى بنا کند و به مرزهاى ممنوع الـهى، حرمت نهد و جان و مال خویش را به حرام نیالا ید و در نتیجه،] زندگانى اش صفا و پاکى یابد، دینش [و ایمان و آخرتش نیز] صفا مى یابد [و سعادت دو جهان را نصیب خود مى کند.و امّا آن که زیستن دنیایى اش را به حرام و ناپاکیها بیالا ید، شقاوت دو جهان نصیبش مى شود].
عاقل اوّل بیند آخر را به دل **اندر آخر بیند از دانش مقل
چون که ایمان برده باشى زنده اى** چون که با ایمان روى پاینده اى
******
از اوج آسمان – على اکبرمظاهرى
