نورى در ظلمت
آیت اللّه حاج شیخ عبّاس قوچانى ، وصىّ مرحوم آیة اللّه حاج میرزا على آقاى قاضى (ره ) مى گوید: آیت اللّه العظمى حاج شیخ محمّد تقى بهجت فومنى (دامت برکاته ) در دورانى که در عتبات حضور داشتند بسیار به مسجد مقدّس سهله مى رفتند و شبها تا به صبح بیتوته مى نمودند و در حال تهجّد وعبادت بسر مى بردند. یک شب که بسیار تاریک بود و چراغى هم در مسجد روشن نبود در میانه شب احتیاج به تجدید وضو پیدا کردند و به این جهت به ناچار از مسجد خارج شده و به سمت محلّ وضوخانه که در قسمت شرقى بیرون مسجد قرار داشت حرکت کردند. در بین راه مختصر خوفى به جهت ظلمت محض و تنهایى در ایشان پیدا مى شود. به مجرّد این خوف ، یک مرتبه نورى همچون چراغ در پیشاپیش ایشان پدیدار شد که با ایشان حرکت مى کرد.
آقا با این نور به محلّ وضوخانه رفتند. تطهیر کرده و وضو گرفتند و سپس به جاى خود یعنى مسجد سهله حرکت کردند و در همه این احوال آن نور در برابرشان قرار داشت . همین که وارد مسجد شدند آن نور نیز از بین رفت .
(فَضلُ العالِمِ عَلَى العابدِ کَفَضْلى عَلى اُمَّتى )
فضیلت عالم بر عابد همانند فضیلت من است بر امّتم
رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله نهج الفصاحة
******
پاورقی:1- داستانهائى از علماء : علیرضا خاتمى