بانگ رحیل
ناهماهنگى ظاهر و باطن
خداوند حکیم به آدمى مى فرماید:
یَابْنَ آدَمَ!
1. إِذا کانَ قَوْلُکَ مَلیحاً وَعَمَلُکَ قَبیحاً فَأَنْتَ رَأْسُ الْمُنافِقینَ.
2. وَإِنْ کانَ ظاهِرُکَ مَلیحاًوَباطِنُکَ قَبیحاًفَأَنْتَ أَهْلَکُ الْهالِکینَ.
اى فرزندآدم!
1. اگر کلام و سخنت، ملیح و نمکین [و زیبا و دلنشین] باشد، و [امّا ]عمل و کردارت، زشت و ناپسند; پس تو سرکرده منافقان و دورویانى!
2. و اگر ظاهر و بیرونت، ملیح [و دلپسند] باشد و باطن و درونت، قبیح و پلید، پس تو هلاکشده ترین هلاک شوندگانى!
نکو سیرتى، بى تکلّف برون **بِهْ از نیکنامى، خراب اندرون
به نزدیک من، شبروِ راهزن **بِهْ از فاسق «پارسا پیرهن»!
* * *
بس کن این یاوه سرایى، بس کن **تا به کىْ خویش ستایى؟ بس کن
مخلصان لب به سخن وا نکنند**بر کَن این ثَوْبِ ریایى، بس کن
تو خطا کارى و حق آگاه است **حیله گر! زهد نمایى بس کن
******
از اوج آسمان – على اکبرمظاهرى
