??قال المهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف:
♦? وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا یَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ
?? حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌فرمایند:
♦? اگر شیعیان ما -که خداوند توفیق طاعتشان دهد- در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند همدل می‌شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تاخیر نمی‌افتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیبشان می‌گشت.
?? دیداری بر مبنای شناختی راستین و بر اساس صداقتی از آنان نسبت به ما.
♦? پس ما را از ایشان دور نمی‌دارد، مگر آن دسته از کردارهای آنان که برای ما ناپسند و ناخوشایند است.
♦? این اعمال را شایسته آنان نمی‌دانیم و خداوند یاری‌کننده است.
?? احتجاج طبرسی، ج 2، ص 499.
?? بحار الأنوار (ط -بیروت)، ج 177/53، باب 31 ما خرج من توقیعاته ع .
??????????????????????
