وظیفه پدران
رب اجعلنی مقیم الصلاه و من ذریتی ربنا و تقبل دعاء :
پروردگارا مرا برپا کننده نماز قرار ده و از فرزندانم (نیز چنین فرما) پروردگارا دعای مرا بپذیرا سوره ابراهیم- آیه 40
ابراهیم (ع) قهرمان توحید به فرمان خدا هاجر و فرزندش اسماعیل را به سرزمین بی آب و علف مکه منتقل میکند . او هدف اصلی خود از این کار را امکان پرستش خدا و اقامه نماز بیان می کند . او با ورود به سرزمین مکه، 7 درخواست از خدا دارد که هر یک در جای خود بسیار مهم است: امنیت مکه، دور ماندن از بت پرستی، توجه قلوب و افکار مومنان به فرزندان و مکتب او ، بهره مندی فرزندانش از میوه ها و امکانات، توفیق برپا داشتن نماز، قبولی دعاها، آمرزش پدر و مادر و اهل ایمان.
نکته جالب توجه آن است که ابراهیم (ع) به عنوان رهبر توحیدی، در مجموع همه خیرات دنیا و آخرت را برای خود، فرزندان و پیروانش طلب می کند.
او یک پدر است و افزون بر این که میخواهد فرزندانش از امکانات زندگی دنیوی بهره ببرند از تربیت دینی آنها نیز غافل نمیشود. ابراهیم (ع) همان گونه که برای دین خود دغدغه دارد، فرزندانش را هم فراموش نمیکند.
روایت شده است که روزی پیامبر اکرم(ص) به برخی از کودکان نگاه کرده و فرمودند: ((وای بر فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان!)) به ایشان گفتند : از پدران مشرکشان؟ حضرت فرمودند: ((نه از پدران با ایمانشان که واجبات دین را به آنها نمی آموزند و هرگاه خود به فراگیری بپردازند آنها را منع میکنند و تنها به بهره زندگی دنیا برایشان راضی می شوند. من از آنها دورم و آنها نیز از من دورند.))
