داستان دوستان

جنازه‏هایی که بالا سر حضرت امام حسین دفن شده بودند، سرشان به طرف ضریح برگشته است

عالم بزرگوار، حاج میرزا حسین نوری قدس سره نقل نموده‏اند که استاد ما علامه‏ی بزرگوار، شیخ عبدالحسین تهرانی قدس سره برای توسعه‏ی سمت غربی صحن مطهر حضرت سید الشهداء علیه‏السلام خانه‏هایی خرید و جزء صحن شریف قرار داد و قریب شصت سرداب برای دفن اموات، در همان قسمت قرار داد و روی آنها طاق زدند و مردم مردگان خود را در آن سردابها دفن کردند.

چون مدتی گذشت، دانسته شد که طاق روی سردابها، در اثر کثرت عبور مردم، توان تحمل را ندارد و ممکن است فرو ریزد و سبب زحمت و هلاکت مردم شود.

لذا شیخ عبدالحسین تهرانی امر فرمود که طاق سردابها را بردارند و از نو با استحکام بیشتری بنا کنند. چون جماعت بسیاری در سردابها دفن شده بودند، ایشان امر فرمود که یک سرداب را خراب کنند و بنا نمایند و سپس سرداب دیگر را خراب کنند و هر سردابی را خراب می‏کردند یک نفر پایین می‏رفت و خاک بر جسد مرده‏ها می‏ریخت به مقداری که کشف نشود و هتک حرمت اموات نگردد.

پس مشغول تخریب وتعمیر شدند، تا اینکه به سردابی رسیدند که مقابل ضریح مقدس بود. چون برای پوشانیدن جسدها پایین رفتند، دیدند تمام جسدهایی که در این قسمت هست، سرهایشان که در جهت غرب بوده است، به جای پایشان که رو به قبر شریف بوده، قرار گرفته است و پایشان به سمت غرب است!

مردم با خبر شدند و جماعت بی‏شمار می‏آمدند و این منظره‏ی عجیب را مشاهده می‏کردند. آن جسدهایی که در این قسمت بوده و منقلب گردیده است، سه جسد بود که یکی از آنها جسد آقا میرزا اسماعیل اصفهانی نقاش بود که او در صحن مقدس مشغول نقاشی بوده است.

پسرش وقتی که منظره‏ی جسد پدر را می‏بیند، گواهی می‏دهد که من هنگام دفن پدرم حاضر بودم وبدن پدرم را که دفن می‏کردند، پاهایش رو به ضریح مقدس بود والحال می‏بینم که سرش رو به ضریح است! و مردم دانستند که این تغییر وضع جسد چند مرده، تأدیبی از طرف خداوند برای بندگان است تا راه ادب و طریقه‏ی معاشرت با ائمه علیهم‏السلام را بشناسند [1] .

×××××××

پاورقی:1-ترجمه دارالسلام نوری،ج2،ص163—داستانهای شگفت،ص428—خاک بهشت،ص129—کرامات الحسینیه،ج1،ص130