بعثت

عصر تاریکی

جهانِ امروز به یک آیین و یک پیامبر بیش از هر چیز دیگر نیازدارد.

این قوم عرب است که دختران را زنده به گور می‏کند و فریادمی‏زند: قبر عجب داماد خوبی‏است! بسیار جنگ می‏کرد ومی‏پنداشت‏که این خونریزیها موجب افتخار اوست.

به خرافات و بتها وکاهنان‏وپیشگوها اعتقاد تام داشت.

ظلم وستم درمیان آنان شایع بود.

عده‏ای به‏بهره‏کشی می‏پرداختند و برای مطامع ستمگرانه خود هیچ حد ومرزی‏نمی‏شناختند.

گروهی نیز با رنج فراوان تلاش می‏کردند و از زندگی جزسختی و مشقت بهره‏ای نمی‏بردند.

در نقاط دیگر نیز اوضاع بهتر از این نبود.

آتش بیداد و تباهی و فسادوفحشا کشور روم و امپراتوری ایران را در خود فرو برده بود.

چشم انتظاران‏

حکما و دانایان عرب، همچون ورقه بن نوفل، عبداللَّه بن جحش،وعثمان بن حویرث، که کتابهای آسمانی را می‏خواندند، ظهور پیامبری‏را مژده می‏دادند که بشریت را از این پرتگاه مخوف نجات می‏دهد.

یهودیان یثرب نیز به وجود پیامبری که درمیان آنان برانگیخته می‏شودوکتابی بزرگ می‏آورد و جهان را زیر فرمان خود می‏گیرد، و آنان را درزندگی سربلند و عزتمند می‏کند، بر اعراب فخر می‏فروختند و به خودمی‏بالیدند.

کاهنان و پیشگویان هم پیوسته به ظهور پیامبری که آخرین حلقه‏پیامبران وسرور آنان است، مژده می‏دادند.

پس این پیامبر کیست و چه هنگام برانگیخته خواهد شد؟!

در حریم خلوت‏

اینجا در خانه خدیجه، در شهر مکّه و در سرزمین حجاز، مردی‏زندگی می‏کند که هیچ‏گاه در باطلی شرکت نجسته، و هرگز از یاری حق‏کوتاهی نکرده است.

هرگز به گرد گناه نگشته و نیکی و نیکوکاری ازحضرتش دور نبوده است.

همه شایستگیهای لازم برای بر دوش گرفتن بار سنگین رسالت، دروجود این مرد فراهم آمده است.

همه نشانه‏هایی که در کتابهای آسمانی‏ذکر شده، در شخصیت او دیده می‏شود.

او از نظر فخر و عظمت ازاصیل‏ترین اعراب و از نظر شرافت و کرامت از والاترین خانواده عرب،واز نظر اخلاق نیکوترین، و از نظر کردار برترین، و نزدیکترین آنان به‏حق و دورترین آنان از باطل است.

بسیار اتفاق می‏افتاد که در مکّه ناپدید می‏شد امّا در حراء می‏یافتندش که به عبادت و اطاعت خداوند سرگرم است و به مراسم‏عبادی خاصّی که برای مکّیان ناشناخته بود مشغول.

در شمال شرقی مکّه، کوه حراء سربرافراشته بود.

در آن کوه غاری‏بود که پیامبرصلی الله علیه وآله عادت داشت هرسال چند روزی در آن بماند و به‏عبادتی بپردازد که در نزد مردم ناشناخته و مجهول بود.

بعثت

در یکی از این روزها، پیامبر دوباره از کوه حراء بالا می‏رود امّا گویی‏همه اشیاء را دگرگون می‏بیند.

روحانیتی تازه همه وجود او را فراگرفته‏وبر شعور واحساساتش چیره شده است.

ناگاه به آسمان می‏نگرد.

درهای آسمان باز شده است، و فرشتگان بر کناره‏های آن ایستاده‏اند،وجبرئیل به سوی او فرود می‏آید و به وی می‏گوید: بخوان...

پیامبر از او می‏پرسد: چه بخوانم؟ جبرئیل می‏گوید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ (اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ - خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ

عَلَقٍ - اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ -الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ - عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ) [1] .

به نام خداوند بخشنده مهربان - بخوان به نام پروردگارت که آفرید - بیافرید آدمی را از خون بسته - بخوان و پروردگار تو گرامی‏ترین است - هم او که بیاموخت به وسیله قلم - بیاموخت به انسان آنچه را که نمی‏دانست.

این رویداد بزرگ در بیست و هفتم ماه رجب به وقوع پیوست‏که مسلمانان این روز را به عنوان روز بعثت پیامبر بدین اعتبار که‏زندگی سعادت‏مندانه انسان برروی کره خاکی‏است، با شکوه تمام‏جشن‏می‏گیرند.[2]

********  

پاورقی:1-سوره علق،آیه1-5

 2-هدایتگران راه نور