قطره ای از دریای کمالات و افتخارات

حضرت امام حسن مجتبی (ع)

 برسی رحمة الله در کتاب «مشارق الانوار» از حذیفة بن یمان نقل کرده است که گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را دیدم که دست امام حسن مجتبی علیه‏السلام را گرفته بود و می‏فرمود:

أیها الناس هذا ابن‏علی فاعرفوه، و الذی نفس محمد بیده انه لفی الجنة، و محبه فی الجنة، و محب محبیه فی الجنة.

ای مردم! این فرزند علی بن ابی‏طالب است، او را بشناسید، سوگند به آن کسی که جان محمد در قبضه‏ی قدرت او است، او در بهشت است، دوستان او و دوستان دوستانش نیز در بهشت خواهند بود.

طریحی رحمه الله در کتاب «مجمع البحرین» می‏گوید:

از طریق شیعه و سنی روایت شده است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‏السلام هر کدام به امام حسن و امام حسین علیهماالسلام می‏فرمودند:

بأبی أنت و امی.

پدر و مادرم فدای شما.

*******

 محمد بن جریر طبری رحمه الله از محمد بن حجاره نقل می‏کند که گفت: امام حسن مجتبی علیه‏السلام را دیدم در حالی که عده‏ای آهو از کنار او می‏گذشتند.امام علیه‏السلام آنها را صدا زد، همگی جواب دادند و در مقابل اوحاضر شدند.

عرض کردیم: ای فرزند رسول خدا! اینها حیوانات وحشی هستند، معجزه‏ای آسمانی به ما نشان بده.

امام علیه‏السلام به آسمان نگاه کرد، گویا درهای آن باز شد، نوری فرود آمد و همه‏ی خانه‏های مدینه را احاطه کرد، آنگاه شروع به لرزیدن کرد که نزدیک بود خراب شود.

عرض کردیم: ای فرزند رسول خدا! آن را برگردان.

امام علیه‏السلام فرمود:

نحن الأولون و الآخرون، و نحن الآمرون، و نحن النور، ننور الروحانیین، ننور بنور الله و نروح بروحه، فینا مسکنه و الینا معدنه، الآخر منا کالأول، و الأول منا کالآخر.

ما اول هستیم که آفرینش با ما آغاز شده، و ما آخر هستیم که هستی با ما پایان می‏پذیرد، و ما فرمانروایانی هستیم که امر ما را همه موجودات تکوینا اطاعت می‏کنند، ما نوری هستیم که فرشتگان را روشنی می‏بخشیم، به نور خداوند آنها را منور و به بشارت الهی آنها را مسرور می‏گردانیم، جایگاه نور خداوندی در ما و معدن آن به سوی ما است.اول ما مانند آخر ما، و آخر ما همانند اول ما است.

*******

 شیخ صدوق قدس سره در کتاب «معانی الأخبار» از امام صادق علیه‏السلام و آن حضرت از پدر بزرگوارش روایت کرده است که:

جبرئیل نام مبارک امام حسن مجتبی علیه‏السلام را در حالیکه میان پارچه‏ای ابریشمی از پارچه‏های بهشتی بود به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هدیه کرد، و نام حسین برگرفته از نام حسن است.

و از روایت عروه‏ی بارقی از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ظاهر می‏شود که حسن و حسین اسم دو درخت در بهشتند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در شب معراج از میوه‏ی آن دو درخت خورده‏اند.

و حکایت شده است که خداوند تبارک و تعالی این دو اسم را از مردم پنهان کرد تا آنکه دو فرزند فاطمه علیهاالسلام به آن نامگذاری شوند.