حضرت آیت الله بهاء الدینی(ره)
&پرهیز ازهوی وهوس &
ازدرسهای آیت الله بهاء الدینی
? «وقُلنایاءادَمُ اُسکُن أنتَ وَ زُوجُکَ الجَنّه وَکُلامِنها رَغداً حَیثُ شِئتُماوَلاتَقرَباهذهِ الشَّجره فَتکونامِنَ الظالمین»1
گرچه درآیهشریفه،جناب آدم ابوالبشر- سلام الله علیه-موردخطاب خاص است،ولی درحقیقت نوع انسان ،موردخطاب خدای تعالی است.قرآن می فرماید:مابه شماحقّ تصرّف درطیّبات دادیم وبهشت عنایت کردیم،شمانزدیک شجر? هوی نروید.
برکاتی که نفوس بشری به حسب مادیات ومعارف الهی ومعنویات کسب کرده اند ازهمین نشئه دنیابوده است.هدایت،ایمان وکمالات الهی راانبیاواولیادرهمین دنیاکسب نمودند.برای نوع بشرنیزهمه کمالات معنوی وبرکات مادّی درهمین دنیاموجوداست وخداوندرحمان ارزانی فرموده است.حیوانات،باران،خورشیدوماه،گیاهان ودرختان برای انسان ودرخدمت بشرند.فقط بایدبراساس تعالیم الهی ازاین نعمت هاسودجست واستفاده برد.بدین ترتیب که نزدیک شجر? خبیثه هوی وهوس نرفت وگوش به وسوسه های ابلیس نداد.انجام معصیت های الهی ظلم به خویشتن است.آن جاهم که ظلم وستم،ظهورخارجی داشته باشد،بازظلم به نفس است.نمازنخواندن، روزه نگرفتن،تربیت الهی نشدن،همه وهمه ظلم وستم به نفس است.به وسیله همین معاصی است که انسان ظلمانی وازبرکات الهی محروم می شود.
***
پاورقی:1- سوره بقره،آیه35