هدف امام حسین(ع)درنهضت عاشورا«2»
اصلاح مفاسد
در وصیتی که آن حضرت برای برادرشان محمد حنفیّه مرقوم فرمودند، جملهی معروفی است که میفرمایند:«اِنّی لِمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لا بَطِراً وَ لا مُفْسِداً وَ لا ظالِماً»[1] یعنی من نه برای گردش و تفریح از مدینه بیرون میروم و نه برای این که فسادی در زمین راه بیندازم و ظلمی بکنم«وَ اِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْاِصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی صلی الله علیهو آله»فقط برای اصلاح در امت جدم خروج میکنم. اگر دقت کنیم، در تعبیر«لِطَلِب الْاِصْلاح»نکتهای وجود دارد. امام (ع) نفرمود:«انما خرجت للاصلاح»؛ بلکه فرمود:«اِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْاِصْلاح»یعنی من در جستجو و در پی اصلاح هستم. نظیر این تعبیر در سخنرانی امام (ع) برای نخبگان و علما هم هست که فرموده بودند:«وَ لکِنْ لِنُرِیَ اْلَمعالِمَ مِنْ دینِکَ وَ نُظْهِرَ اْلاِصْلاحَ فی بِلادِک» [2] این خطبه زمانی ایراد شد که هنوز صحبت از خروج و مبارزه با یزید مطرح نبود. امام (ع) در آخر این خطبه دعا میکنند و خطاب به خدای متعال میگویند: پروردگارا! تو میدانی که هدف ما از این فعالیتهای سیاسی جز این نیست که معالم دین تو و معیارهای اسلامی را به مردم نشان دهیم؛ یعنی نشان دهیم دین چیست و نشانههای آن کدام است و چگونه و با چه معیاری میتوان افراد دیندار و افراد بیدین را شناخت؟ و نیز هدف ما این است که اصلاح را در بلاد تو ظاهر کنیم. کلمه «نُظْهِر» دو معنی میتواند داشته باشد؛ اول این که یعنی روشن کنیم اصلاح چیست، و دیگر آن که یعنی اصلاح را تحقق بخشیم و بر فساد، ظاهر و غالب گردانیم.
××××××
پاورقی:1و2- بحارالانوار،ج44،ص329،باب37،روایت2
منبع:کتاب آذرخشی دیگرازآسمان کربلا