شنای یک کودک دررودخانه مملواززباله دراحمدآبادهند

عکس هایی زیبا از طبیعت




بدون شرح!

هواپیمای جت بدون سرنشین ایرانی

تست هواپیمای جت بدون سرنشین کرار ساخت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح صبح امروز یکشنبه با موفقیت انجام شد.

داستان دوستان

معجزه امام حسن مجتبی (ع)

از جمله معجزاتی که آن حضرت آشکار نمود ثمر و میوه گرفتن از درخت خشک

 و بی‏برگ به اذن خدای متعال بود. محمد بن صفار در بصائر الدرجات به اسناد

 خود از ابی‏عبدالله امام جعفر صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: امام حسن

بن علی (ع) برای عمره از خانه خارج شد و مردی از فرزندان زبیر همراه آن

حضرت بود که قائل به امامت زبیر بود، پس هنگامی که در یکی از منازل بین راه

برای استراحت توقف نمودند به زیر درخت نخلی خشک که از بی‏آبی خشک

شده بود نشستند، زیر آن نخل بی‏ثمر فرشی برای امام حسن (ع) گستراندند

 و برای آن مرد زبیری به درخواستش زیر درخت نخل دیگری فرش گستردند،

پس مرد زبیری در حالی که سرش را بلند کرده بود گفت: کاش این درخت رطبی

داشت و ما از آن می‏خوردیم.

امام حسن (ع) فرمود: آیا هوس رطب کرده‏ای؟ مرد گفت: بله، امام حسن (ع)

 دستهایش را به سوی آسمان بلند کرد و دعایی خواند که مرد زبیری مضمون آن

 را نفهمید پس نخل خشکیده سبز شد و به حال اولش بازگشت و برگ و میوه

 و ثمر داد.

امام صادق (ع) فرمود: مرد ساربانی که با ایشان بود از این جریان متعجب شده

 و از تعجب تلوتلو می‏خورد و می‏گفت: بخدا قسم که سحر و جادو نمود.

آنگاه امام حسن (ع) فرمود: ای وای بر تو این جادوگری نیست و لکن دعای پسر

 رسول خدا (ص) است، که اجابت شده است.

امام صادق (ع) فرمود: پس از نخل بالارفتند تا اینکه هر چه ثمر بر آن بود بریده و

 به پائین آوردند و برای همه کفایت نمود.

فخر کاینات

ای آن که جلوه‏ای ز جمال خدا تویی 

فرزند فاطمه، حسن مجتبی، تویی

                      پور علی و سبط نبی، فخر کاینات 

                     نور و سرور چشم و دل مرتضی، تویی

میلاد تو به نیمه‏ی ماه خدا بود 

یعنی که جلوه‏ای ز کمال خدا تویی

                   حسنت چنان شبیه پیمبر بود، که من 

                   در بحر حیرتم که مگر مصطفی تویی؟!

بعد از علی به مسند حق، بهر مسلمین 

رهبر تویی، امام تویی، پیشوا تویی

                  شادی‏فزای خانه‏ی وحیی، که بر نبی 

                  آن کوثری که کرد خدایش عطا، تویی

هنگام رزم، همچو علی تیغ می‏زنی 

هنگام صلح، مظهر صلح و صفا تویی

                در راه پایداری قرآن، ز دست خلق 

               آن کس که خورد خون جگر سالها، تویی

آن قهرمان، که با همه‏ی قدرت از عدو 

بهر خدا شنید بسی ناسزا، تویی

                در بحر پرتلاطم و طوفان حادثات 

                در کشتی نجات بشر، ناخدا تویی

صلح تو شد، مقدمه‏ی نهضت حسین 

بنیانگذار واقعه‏ی کربلا، تویی

                «خسرو» به غیر درگه تو رو کجا کند؟ 

                ای آن که با ضمیر همه آشنا تویی(1)

******

پاورقی:1- شعرازسیدمحمدخسرونژاد

حدیث روز

قالَ الحسن مجتبی علیه السلام:

إنَّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی

 مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا.[1] .

ترجمه:

فرمود:خداوندمتعال ماه رمضان رابرای بندگان خودمیدان مسابقه قرارداد.

پس عدّه ای در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودی

 الهی از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهی از روی بی توجّهی و

 سهل انگاری خسارت و ضرر می نمایند.

****

پاورقی:1- تحف العقول،ص234--- من لایحضره الفقیه،ج1،ص511

داستان دوستان

پاسخ کودک در کلاس، از علوم مختلف

حضرت صادق آل محمّد صلوات الله علیهم در ضمن بیانی مفصّل حکایت فرماید:

روزی یک نفر عرب بادیه نشین به قصد حجّ خانه خدا حرکت کرد و در حال احرام چند تخم کبوتر از لانه کبوتران برداشت؛ و آن ها را شکست و خورد، سپس متوجّه شد که در حال احرام نباید چنین می کرد.

و چون به مدینه بازگشت از مردم سؤال نمود خلیفه رسول الله صلی الله علیه وآله کیست؟ و منزلش کجاست؟

او را نزد ابوبکر بردند و او پاسخ آن مسئله را ندانست.

و بالاخره در نهایت أعرابی را نزد امیرالمؤمنین علیّ علیه السلام آوردند و حضرت پس از مذاکراتی اظهار نمود: آنچه سؤال داری از آن کودکی که در کلاس نزد معلم نشسته است بپرس که او جواب کافی را به تو خواهد داد.

أعرابی گفت: «إنّا لله و إنّا إلیه راجعون»، پیغمبر خدا رحلت کرد و دین بازیچه افراد قرار گرفت و اطرافیان او مرتدّ شده اند.

حضرت امیر علیه السلام فرمود: خیر، چنین نیست و افکار بیهوده در خود راه مده؛ و از این کودک آنچه می خواهی سؤال کن تا تو را آگاه نماید.

وقتی أعرابی متوجّه کودک - یعنی؛ حضرت ابو محمّد حسن مجتبی علیه السلام - شد دید قلمی به دست گرفته و مشغول خطّ کشیدن روی کاغذ می باشد؛ و معلّم او را تشویق و تحسین نموده و به او آفرین می گوید.

اعرابی خطاب به معلّم کرد و گفت: ای معلّم! اینقدر او را تعریف و تمجید و تحسین می کنی، که گویا تو شاگردی و کودک، استاد تو است!؟

اشخاصی که در آن جلسه حضور داشتند خنده ای کردند و گفتند: ای أعرابی! تو سؤال خود را بیان کن و پراکنده گوئی مکن.

أعرابی گفت: ای حسن، فدایت گردم! من از منزل به قصد حجّ خارج شدم؛ و پس از آن که احرام بستم، به لانه کبوتران برخورد کردم؛ و تخم آن ها را برداشته و نیمرو کردم و خوردم و این خلاف را از روی عمد و فراموشی مسئله انجام دادم.

حضرت مجتبی علیه السلام فرمود: ای أعرابی! کار تو عمدی نبود و در سؤال خود اشتباه کردی.

أعرابی گفت: بلی، درست گفتی و من از روی نسیان و فراموشی چنین کردم، اکنون باید چه کنم.

خطّ کشی روی کاغذ بود فرمود: به تعداد تخم کبوتران که مصرف کرده ای، باید شتر جوان مادّه تهیّه کنی؛ و سپس آن ها با شتر نر، جفت گیری کنند؛ و برای سال آینده هر تعداد بچّه شتری که به دنیا آمد، آن ها را هدیه کعبه الهی قرار دهی و قربانی کنی تا کفّاره آن گناه باشد.

أعرابی گفت: این کودک دریائی از معارف و علوم الهی است؛ و اگر مجاز باشم خواهم گفت که تو خلیفه رسول الله باید باشی.

آن گاه حضرت مجتبی سلام الله علیه فرمود: من فرزند خلف رسول خدا هستم؛ و پدرم امیرالمؤمنین علیّ علیه السلام خلیفه بر حقّ وی خواهد بود.

أعرابی گفت: پس ابوبکر چکاره است؟

فرمود: از مردم سؤال کن که او چکاره است.

در همین لحظه صدای تکبیر مردم بلند شد و حضرت امیر علیه السلام فرمود: شکر و سپاس خداوندی را که در فرزندم علم و حکمتی را قرار داد که برای حضرت داود و سلیمان علیهماالسلام قرار داده بود.[1] .

**** 

پاورقی:1-تهذیب شیخ طوسی ،ج5،ص354،ح144---مدینه المعاجز،ج3،ص944---هدایه الکبری،ص38

قطره ای از دریای کمالات و افتخارات

حضرت امام حسن مجتبی (ع)

 برسی رحمة الله در کتاب «مشارق الانوار» از حذیفة بن یمان نقل کرده است که گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را دیدم که دست امام حسن مجتبی علیه‏السلام را گرفته بود و می‏فرمود:

أیها الناس هذا ابن‏علی فاعرفوه، و الذی نفس محمد بیده انه لفی الجنة، و محبه فی الجنة، و محب محبیه فی الجنة.

ای مردم! این فرزند علی بن ابی‏طالب است، او را بشناسید، سوگند به آن کسی که جان محمد در قبضه‏ی قدرت او است، او در بهشت است، دوستان او و دوستان دوستانش نیز در بهشت خواهند بود.

طریحی رحمه الله در کتاب «مجمع البحرین» می‏گوید:

از طریق شیعه و سنی روایت شده است که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‏السلام هر کدام به امام حسن و امام حسین علیهماالسلام می‏فرمودند:

بأبی أنت و امی.

پدر و مادرم فدای شما.

*******

 محمد بن جریر طبری رحمه الله از محمد بن حجاره نقل می‏کند که گفت: امام حسن مجتبی علیه‏السلام را دیدم در حالی که عده‏ای آهو از کنار او می‏گذشتند.امام علیه‏السلام آنها را صدا زد، همگی جواب دادند و در مقابل اوحاضر شدند.

عرض کردیم: ای فرزند رسول خدا! اینها حیوانات وحشی هستند، معجزه‏ای آسمانی به ما نشان بده.

امام علیه‏السلام به آسمان نگاه کرد، گویا درهای آن باز شد، نوری فرود آمد و همه‏ی خانه‏های مدینه را احاطه کرد، آنگاه شروع به لرزیدن کرد که نزدیک بود خراب شود.

عرض کردیم: ای فرزند رسول خدا! آن را برگردان.

امام علیه‏السلام فرمود:

نحن الأولون و الآخرون، و نحن الآمرون، و نحن النور، ننور الروحانیین، ننور بنور الله و نروح بروحه، فینا مسکنه و الینا معدنه، الآخر منا کالأول، و الأول منا کالآخر.

ما اول هستیم که آفرینش با ما آغاز شده، و ما آخر هستیم که هستی با ما پایان می‏پذیرد، و ما فرمانروایانی هستیم که امر ما را همه موجودات تکوینا اطاعت می‏کنند، ما نوری هستیم که فرشتگان را روشنی می‏بخشیم، به نور خداوند آنها را منور و به بشارت الهی آنها را مسرور می‏گردانیم، جایگاه نور خداوندی در ما و معدن آن به سوی ما است.اول ما مانند آخر ما، و آخر ما همانند اول ما است.

*******

 شیخ صدوق قدس سره در کتاب «معانی الأخبار» از امام صادق علیه‏السلام و آن حضرت از پدر بزرگوارش روایت کرده است که:

جبرئیل نام مبارک امام حسن مجتبی علیه‏السلام را در حالیکه میان پارچه‏ای ابریشمی از پارچه‏های بهشتی بود به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هدیه کرد، و نام حسین برگرفته از نام حسن است.

و از روایت عروه‏ی بارقی از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ظاهر می‏شود که حسن و حسین اسم دو درخت در بهشتند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در شب معراج از میوه‏ی آن دو درخت خورده‏اند.

و حکایت شده است که خداوند تبارک و تعالی این دو اسم را از مردم پنهان کرد تا آنکه دو فرزند فاطمه علیهاالسلام به آن نامگذاری شوند.

عکسهای دیدنی

عملیات اطفای حریق جنگل ها در جنوب آتن

حمل محموله چوب با دوچرخه در سری لانکا

نماز گزاردن سربازان فلسطینی در خیابانی  در نابلس

بدون شرح!

آشنایی با فرزندان رهبر انقلاب 

سایت متعلق به سازمان تبلیغات اقدام به معرفی فرزندان رهبر معظم انقلاب کرد

آخرین نیوز: سایت متعلق به سازمان تبلیغات اقدام به معرفی فرزندان رهبر معظم انقلاب کرد.

در مطلب این سایت آمده است:معظم له اکنون دارای6 فرزند هستند. نام خانوادگی همسر ایشان«خجسته» است. نام دخترانشان بشری و هدی، و نام فرندان پسرشان سید مصطفی، سیدمجتبی، سیدمسعود و سیدمیثم است. دو تن از فرزندان پسر ایشان ? سال در جبهه‌های جنگ ایران و عراق حضور داشتند.

یکی از دختران ایشان همسر فرزند آیت الله محمدی گلپایگانی رئیس دفتر رهبری است که ضمن آراستگی به لباس شریف روحانیت و علم دین در دانشگاههای کشور نیز به تدریس متون حقوقی به زبان فرانسه اشتغال دارند و دختر دیگر ایشان همسر فرزند آیت الله باقری کنی از علمای تهران است.

سید مصطفی فرزند بزرگ ایشان با دختر آیت‌الله خوشوقت ازدواج کرده ‌است. سید مجتبی داماد دکتر غلامعلی حداد عادل است. سید مسعود نیز با فرزند آیت‌الله خرازی و خواهر صادق خرازی ازدواج کرده ‌است. سید میثم کوچکترین فرزند ایشان نیز به ازدواج دختر آقای لولاچیان از بازاریان متدین در آمده است.

مقام معظم رهبری همچون امام راحل فرزندان خود را از فعالیت های سیاسی و اقتصادی مبرا داشته و به ایشان توصیه کرده اند که در کارهای اقتصادی وارد نشوند.

حجت‌الاسلام و المسلمین احمد مروی “دامت برکاته” در این رابطه چنین بیان داشتند:ایشان چهار فرزند پسر دارند که هر چهار نفر، طلبه‌ و معمم هستند و حقیقتاً هم درس می‌خوانند. خوب هم درس می‌خوانند. من با اینها مأنوسم،این توفیق را دارم. اُنسی دارم، نشست داریم، صحبت می‌کنیم. یک بار ندیده‌ام که اینها راجع به پولی، امکاناتی و چیزهای از این قبیل صحبت بکنند. گویی افرادی معمولی هستند و پدرشان هم یک فرد معمولی است.

فرزندانشان بیشتر همین مسائل درس و بحث برایشان مطرح است و نگرانی‌هایی که نسبت به مردم و نسبت به زندگی طلاب و نسبت به قضایای دیگر دارند، همان دغدغه‌هایی است که خود آقا دارند این خیلی ارزش دارد که امکانات باشد و موقعیت فراهم باشد وهیچ اقبالی به آن نشان داده نشود. این خیلی ارزشمند است. برای خود حضرت آقا، همه رقم امکانات هست ولی هیچ اقبالی ما نمی‌بینیم. نه خودشان، نه خانواده‌شان!

قطعاً خود حضرت آقا دوست ندارند که بستگانشان و مخصوصاً آقازاده‌ها‌یشان در کارهای اقتصادی باشند، قطعاً این را آقا نمی‌پسندند.خود اینها هم، هیچ رغبتی و هیچ اقبالی ندارند. حالا به هر صورت این جور تربیت شده‌اند که هیچ اقبالی به این چیزها ندارند.

فرزندانشان بیشتر همین مسائل درس و بحث برایشان مطرح است و نگرانی‌هایی که نسبت به مردم و نسبت به زندگی طلاب و نسبت به قضایای دیگر دارند،همان دغدغه‌هایی است که خود آقا دارند. این که آنها برای خودشان دنبال آینده‌ای باشند‌ زندگی، مال، منال، پول، پس‌انداز‌ اصلاً وجود ندارد. اگر بود، من مطلع می‌شدم. چون خیلی با اینها مأنوسم. من چنین چیزی واقعاً در اینها ندیده‌ام.