قدیمی‌ترین ضریح بارگاه حضرت امام رضا (ع)

مادربزرگ میوه‌‌‌ها،برای آنها که ندیده‌اند

حدیث روز

احترام خاص حضرت فاطمه(س)به حدیث پیامبر(ص)

 از رحلت پیامبر (ص ) چند روزى نگذشته بود شخصى به خانه فاطمه (س ) آمد

 و پس از شرفیابى به حضور آن بانوى گرامى عرض کرد: «آیا رسول خدا، (ص )

 چیزى نزد شما یادگار گذاشته تا مرا از آن بهره مند سازى ؟»

فاطمه (س ) به یاد حدیثى از پیامبر (ص ) افتاد و به کنیز خود فرمود:

هات تلک الجریدة «آن صفحه نوشته شده را به اینجا بیاور»

کنیز به جستجو پرداخت و آن را نیافت ، و بازگشت و به فاطمه (س ) گفت«:آن را نیافتم»

 فاطمه (س ) به او فرمود:

و یحک اطلبیها فانها تعدل عندى حسنا وحسینا :

«واى بر تو، برو آن را پیدا کن ، که ارزش آن در نزد من همطراز ارزش

 حسن و حسین (ع ) است»

کنیز رفت و به جستجوى دقیق پرداخت . و سرانجام آن صفحه نوشته شده را

 در میان خاشاک یافت ، آن را پاک کرد و به حضور فاطمه (س ) آورد، فاطمه (س )

 نوشته آنرا براى آن شخص خواند، در آن چنین نوشته شده بود:

لیس من المؤمنین من لم یاءمن جاره بوائقه ...

«از مؤمنان نیست آن کسى که همسایه اش از آزار او در امان نیست و کسى که

 ایمان به خدا و روز جزا دارد، به همسایه اش آسیب نمى رساند و کسى که به خدا

 و روز قیامت اعتقاد دارد، سخن نیک مى گوید و یا سکوت مى کند، خداوند،

 انسان خیرخواه ، بردبار و پاکدامن را دوست دارد و انسان بدزبان و کینه توز و

 بسیار سؤ ال کننده را دشمن دارد، بدانکه حیاء، از ایمان است و ایمان موجب ورود

  به بهشت مى شود و ناسزاگویى از بى شرمى است و بى شرمى موجب ورود به آتش دوزخ است ».

 ******* 

1-پاورقی:حدیث معراج                                                              

چند کرامت از حضرت معصومه(سلام الله علیها)

-جلال و جبروت فاطمه زهرا علیها السلام

آقای شیخ عبدالله موسیانی (ایشان از شاگردان آیة الله مرعشی(ره) بودند)نقل فرمودند به این که حضرت آیة الله مرعشی نجفی به طلاب می‌فرمود: علت آمدن من به قم این بود که پدرم سیدمحمود مرعشی نجفی (که از زهاد و عباد معروف بود) چهل شب در حرم حضرت امیر علیه السلام بیتوته نمود که آن حضرت را ببنید، شبی در (حال مکاشفه) حضرت را دیده بود که به ایشان می‌فرماید: سید محمود چه می‌خواهی؟ عرض می‌کند: می‌خواهم بدانم قبر فاطمه زهراء علیهاالسلام کجاست؟ تا آن را زیارت کنم.

حضرت فرموده بود: من که نمی‌توانم «بر خلاف وصیت آن حضرت»، قبر او را آشکار کنم. عرض کرد: پس من هنگام زیارت چه کنم؟ حضرت فرمود: خدا جلال و جبروت حضرت فاطمه علیهاالسلام را به فاطمه علیهاالسلام عنایت فرموده است، هر کس بخواهد ثواب زیارت حضرت زهرا علیهاالسلام را درک کند به زیارت فاطمه معصومه علیهاالسلام برود.

آیة الله مرعشی می‌فرمودند: پدرم مرا سفارش می‌کرد که من قادر به زیارت ایشان نیستم اما تو به زیارت آن حضرت برو، لذا من به خاطر همین سفارش، برای زیارت فاطمه معصومه علیهاالسلام و ثامن الائمه علیه‌السلام آمدم و به اصرار موسس حوزه علمیه قم، حضرت آیة الله حائری در قم ماندگار شدم.

آیة الله مرعشی در آن زمان فرمودند: شصت سال است که هر روز من اول زائـــر حضرتم.

ـ عنایت حضرت به زوار مرقدش

آقای شیخ عبدالله موسیانی نقل کردند از حضرت آیة الله مرعشی نجفی: که شب زمستانی بود که من دچار بی خوابی شدم؛ خواستم حرم بروم، دیدم بی موقع است، آمدم خوابیدم و دست خود را زیر سرم گذاشتم که اگر خوابم برد خواب نمانم، در عالم خواب دیدم خانمی وارد اطاق شد «که قیافه او را به خوبی دیدم ولی آن را توصیف نمی‌کنم» به من فرمود: سید شهاب! بلند شو و به حرم برو؛ عده‌ای از زوار من پشت در حرم از سرما هلاک می‌شوند، آنها را نجات بده.

ایشان می‌فرماید: من به طرف حرم راه افتادم، دیدم پشت در شمالی حرم (طرف میدان آستانه)عده‌ای زوار اهل پاکستان یا هندوستان(با آن لباس‌های مخصوص خودشان) در اثر سردی هوا پشت در حرم دارند به خود می‌لرزند، در را زدم، حاج آقا حبیب (که جزء خدام حضرت بود) با اصرار من در را باز کرد، من از مقابل و آنها هم پشت سر من وارد حرم شدند و آنها در کنار ضریح آن حضرت مشغول زیارت و عرض ادب بودند؛ من هم آب خواستم و برای نماز شب و تهجد وضو ساختم.

ـ عنایت حضرت معصومه علیهاالسلام به زائر برادر

آقای شیخ عبدالله موسیانی نقل می‌کند: که ما عازم مشهد مقدس بودیم در حالی که در آنجا به جهت جمعیت زیاد زوار، منزل به سختی پیدا می‌شد. من با اطلاع از این جهت به حرم حضرت معصومه علیهاالسلام مشرف شدم و خیلی خودمانی گفتم: بی‌بی جان ما عازم زیارت برادر شماییم، خودتان عنایتی بفرمایید. ما عازم مشهد شدیم، دیدیم منزل بسیار کمیاب است نزدیک حرم از تاکسی پیاده شدیم، ناگهان دیدم جوانی از داخل کوچه به طرف من آمد و به من گفت: منزل می‌خواهید؟ گفتم: بله، گفت دنبال من بیا با او رفتم مرا داخل خانه‌اش برد، اطاف بزرگ و خوبی را به ما داد، ما وقتی در آنجا مشغول جابجایی وسایل بودیم، خانم ایشان ما را برای ناهار دعوت کرد، بعد از تشرف به حرم و زیارت و نماز، ناهار را با آنها خوردیم.

صبح روز بعد، خانم از ما سوال کرد: شما چند روز در اینجا هستید؟ گفتم ده روز. گفت ما به تهران می‌رویم، این کلید خانه، هر وقت که خواستید بروید، کلید را بدهید به همسایه ما آقای رضوی (یا رضوانی).

گفتم کرایه منزل چه می‌شود؟ گفت ما صحبت آن را کرده‌ایم.

ما خیال کردیم مقصود ایشان صحبت درباره کرایه است با آقایی که بنا شد کلید را به او بدهیم. چند روزی گذشت کسی آمد در خانه و گفت: من رضوی (یا رضوانی) هستم، شما هر وقت که خواستید به قم بروید، کلید را پشت آینه داخل اطاق بگذارید و در منزل را ببندید و بروید.

گفتیم: کرایه چه می‌شود؟ گفت درباره کرایه با من صحبتی نکردند. ده روز ما تمام شد، خواستیم برگردیم، دیدیم بلیط ماشین را باید چند روز پیش تهیه می‌کردیم و الان تهیه بلیط امکان ندارد، خیلی ناراحت بودیم که من از صاحب ماشینی(که در نزدیک منزل ما، ماشین خودش را پارک می‌کرد و در مسیر "تهران- مشهد" مسافر جا به جا می‌کرد) خواستم ما را هم با خودش تا تهران ببرد. او گفت: من فردا حرکت نمی‌کنم ولی فردا شما را به قم می‌فرستم؛ فردا ما را تا گاراژ ماشین برد و رفت به مسوول دفتر گفت: اینها از ما هستند و می خواهند به قم بروند، او هم موافقت کرد و در بهترین جای ماشین به ما تعداد صندلی مورد نیازمان را داد و ناباورانه حضرت معصومه وسیله برگشت‌مان را هم مانند "منزل در مشهد" فراهم کرد. (1)

××××××× 

منبع:سایت شیعه نیوز

تصویری نادرازشکارعقاب

کلاهبرداری در روز روشن

رهبر بر کرانه خلیج فارس
			گزارشی از حاشیه‌های همراهی رهبر در الحاق ناوشکن جماران به ناوگان دریایی ایران در خلیج فارس

برای دریافت این تصویر با اندازه‌ی بزرگتر اینجا را کلیک کنید.

عیدنوروزدرشعرامام خمینی(ره)

باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا

 جامه عید بپوشند، چه شاه و چه گدا

 بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست
نازم آن مطرب مجلس که بودقبله نما

صوفى و عارف از این بادیه دور افتادند

جام مى گیر ز مطرب، که روى سوى صفا

همه در عید به صحرا و گلستان بروند

من سرمست زمیخانه کنم رو به خدا

عید نوروز مبارک به غنى و درویش

یار دلدار! زبتخانه درى رابگشا

گرمرا ره به در پیر خرابات دهى

به سروجان به سویش راه نوردم نه به پا

سالها در صف ارباب عمائم بودم

تا به دلدار رسیدم، نکنم باز خطا [1]

حضرت امام(ره) ضمن مبارک شمردن عید نوروز بر فقیر و غنى و پوشیدن جامه نو در این ایام، و رفتن به کوه وصحرا و باغ و بستان را ستوده و در وصف بهار قصیده ذیل را سروده است:
بهارشد درمیخانه  بازباید کرد

 به سوى قبله عاشق نماز باید کرد

نسیم قدس به عشاق باغ مژده دهد

 که دل ز هردو جهان بى نیاز باید کرد

کنون که دست به دامان سرو مى نرسد

 به بید عاشق مجنون، نیاز باید کرد

غمى که در دلم از عشق گلعذاران است

 دوا به جام مى چاره ساز باید کرد

کنون که دست به دامان بوستان نرسد

 نظر به سرو قدى سرفراز باید کرد [2]

 باز حضرت امام(ره) درباره این عید سعید گفته است:

این عیدسعید عیدحزب الله است

دشمن زشکست خویشتن آگاه است

چون پرچم جمهورى اسلامى ما

 جاوید به اسم اعظم الله است. [[3

 و در رباعى ذیل «عید» را چنین توصیف کرده است:
این عیدسعید عیداسعدباشد

ملت به پناه لطف احمد باشد

برپرچم جمهورى اسلامى ما

تمثال مبارک محمد(ص) باشد. [4]

 ********* 
پى نوشتها:[*]. ماهنامه فرهنگ کوثر.
[1]. دیوان شعر امام خمینى(ره)، ص 39، چاپ ششم، دفتر نشر آثار حضرت امام(ره)، سال 1374 شمسى.
[2]. همان، ص 80.
[3]. همان، ص 196.
[4]. همان، ص 206

ادب و آداب سلام

سیره رفتارى پیامبر خدا آن بود که به هر که مى‏رسید - حتى کودکان- ابتدا به او سلام مى‏کرد، بخصوص در مورد سلام کردن به کودکان‏مى‏فرمود: پنج صفت است که تا زنده‏ام، آنها را رها نخواهم کرد، یکى‏هم سلام دادن به کودکان است، تا پس از من «سنت‏» گردد. ⁽¹⁾ .

این خصلت‏خجسته، از اخلاق حسنه و روحیه پاک و تواضع اوسرچشمه مى‏گرفت. اینها درست; ولى ادب اقتضا مى‏کند که‏کوچکترها به بزرگترها سلام کنند. در حدیث آمده است که پیامبراکرم(ص) فرمود:

کوچک به بزرگ سلام کند،

یک نفر به دو نفر،

و جمعیت کم به جمعیت فراوان،

و سواره بر پیاده،

و رهگذر، بر کسى که ایستاده است.

و ایستاده بر کسى که نشسته است. ⁽²⁾ .

و البته که اگر جز این باشد، نشان تواضع نخواهد بود!

سلام را باید آشکارا، بلند و با صداى رسا ادا کرد. احادیث فراوانى‏با عنوان «الجهر بالسلام‏» و «افشاء سلام‏» آمده که سفارش اکید دارد که‏سلامها، رسا و بلند باشد، نه زیر لب و آهسته و نامفهوم و ناقص. جواب‏سلام نیز باید همین گونه باشد، یعنى بلند و واضح، تا طرف بشنود.

اگر در برخورد با دیگران یا ورود به جلسه و جمعى، یا رسیدن به‏خانه و محل کار، سلام بگویید، ولى آهسته، شاید سلامتان را نشنوند. بااینکه شما سلام داده‏اید، ولى به دلیل سر و صدا یا جمع نبودن حواس یاهر عامل دیگر، سلامتان را نشنوند، شما را بى‏ادب و بى‏اعتنا خواهندشمرد و متکبر خواهند پنداشت.

یا اگر سلام دیگرى را جواب دهید; اما آهسته و زیر لب، به گونه‏اى‏که نفهمد و نشنود، شاید پیش خود فکر کند مساله‏اى، خصومتى و ...پیش آمده، یا شما سرسنگین و متکبر شده‏اید که حتى جواب سلامش‏را هم نمى‏دهید یا با دشوارى و بى‏علاقگى جواب مى‏دهید.

راه جلوگیرى از این سوءتفاهمها و بدگمانیها، رعایت همان‏دستور دینى در معاشرتها است، یعنى آشکارا سلام کردن.

امام صادق(ع) مى‏فرماید:

«هرگاه یکى از شما سلام مى‏دهد، سلامش را آشکارا بگوید. نگوید که «سلام‏دادم، ولى جوابم ندادند»، شاید سلام داده ولى آنان نشنیده باشند! و هرگاه یکى ازشما جواب سلام مى‏دهد، جواب را آشکارا و بلند بگوید، تا آن مسلمان دیگرنگوید که «سلام کردم ولى جوابم را ندادند!» ⁽³⁾ .

اگر سلام مستحب است، جوابش واجب است. البته بیشترین‏ثواب نیز از آن کسى است که شروع به سلام کند.

آن که سلام مى‏دهد، پاسخش را باید گرمتر و بیشتر داد، چرا که‏سلام نوعى تحیت و هدیه از سوى یک مؤمن است و هدیه را بایدپاسخى بهتر ارائه داد، تا نشان قدرشناسى باشد. و این تعلیم قرآن کریم‏است که تحیت دیگران را به گونه‏اى بهتر پاسخ دهید: «... فحیوا باحسن‏منها» ⁽⁴⁾ ، یا مثل همان را بازگردانید.

******* 

1) بحارالانوار (بیروت)، ج‏73، ص‏10.

2) میزان‏الحکمه، ج‏4، ص‏538.

3) اصول کافى (عربى) کلینى، ج‏2، ص‏645.

4) نساء، آیه 86.

 پیشگوئیهای حضرت علی(ع)

گویامی بینم اوراکه فریب خورده است

هنگامى که ابوموسى اشعرى نماینده تحمیلى حضرت على علیه السلام

مى خواست جهت داورى در مورد حضرت على علیه السلام و معاویه ،

حرکت کند، حضرت به او فرمود:

 بر کتاب خدا حکم کن و از آن تجاوز مکن و چون ابوموسى پشت کرد .

حضرت فرمود:گویا او را مى بینم که نیرنگ خورده است.

 راوى گوید: به حضرت گفتم : یا امیرالمؤمنین اگر مى دانید او را فریب مى دهند

 چرا او را فرستادید؟